Skip to main content

Projekt okiem beneficjenta. Korzyść czy strata czasu?

Projekt okiem beneficjenta. Korzyść czy strata czasu?
news
Osoby niepełnosprawne, długotrwale bezrobotne i zagrożone wykluczeniem społecznym mają trudności w poruszaniu się po rynku pracy, korzystaniu z jego narzędzi, poruszaniu się po urzędach. Często mają problem z funkcjonowaniem nie tylko zawodowym, ale i społecznym. Zazwyczaj różnego rodzaju deficyty i ograniczenia nie pozwalają im na pełne korzystanie z życia zawodowego i społecznego.
Naprzeciw takim osobom wychodzą podmioty realizujące liczne programy i projekty na rzecz osób niepełnosprawnych i osób zagrożonych wykluczeniem społecznym.
Celem tych działań jest szeroko pojęta aktywizacja zawodowa i społeczna tej grupy społecznej. W ramach realizowanych przedsięwzięć osoby niepełnosprawne mogą liczyć na wsparcie indywidualne szerokiej gamy specjalistów: psychologów, trenerów, doradców zawodowych, asystentów, coachów. Projekty oferują także wsparcie grupowe podczas wielu warsztatów i kursów oraz imprez integracyjnych. W ich ramach odbywają się praktyki i staże zawodowe, niektóre oferują nawet pomoc w znalezieniu i utrzymaniu zatrudnienia.
Udział w takich przedsięwzięciach cieszy się wśród omawianej grupy osób dużym zainteresowaniem, zwłaszcza że w większości jest on bezpłatny. Mało tego, niektóre podmioty tak konstruują swoje działania, aby beneficjent mógł uzyskać np. stypendium szkoleniowe.
Osoby niepełnosprawne chętnie i często korzystają z oferowanej im pomocy, w zależności od potrzeb i możliwości jedni bardziej efektywnie, inni mniej. Jedni angażują się bardziej i mówią, ze projekt zmienił ich życie na lepsze, inni są niezadowoleni i uważają czas poświęcony na działania projektowe za stracony. 
Poniżej przytaczam kilka wypowiedzi beneficjentów, którzy wzięli udział w projektach aktywizujących społecznie i zawodowo i którzy oceniają ten czas zdecydowanie pozytywnie. Oby takich opinii było jak najwięcej.
Wojciech: „W dzisiejszych realiach przy dużym bezrobociu nawet osoby zdrowe mimo swoich, czasem wysokich kwalifikacji, mają problemy ze znalezieniem pracy. A cóż dopiero osoby niepełnosprawne, które z racji swoich ograniczeń w tym tzw. wyścigu szczurów stoją na przegranej pozycji. Dlatego tak ważne jest to, żeby znalazł się ktoś kto taką osobę wesprze. Na początku byłem nieco sceptyczny co do tego, czy program ten rzeczywiście pomoże mi znaleźć pracę. Nigdy wcześniej nie pracowałem, ba, nawet nie szukałem pracy i postawienie się w roli osoby poszukującej pracy było dla mnie nowym i jednocześnie bardzo trudnym doświadczeniem. Jednak ostatnio przekonuję się, że faktycznie dzięki uczestnictwu w programie mam szansę na znalezienie zatrudnienia.”
Aleksandra: „Program, w którym uczestniczę umożliwia mi bezpośredni kontakt z trenerem pracy, co w konsekwencji daje większe możliwości na rynku pracy. Dzięki indywidualnemu kontaktowi z instruktorem jestem bardziej efektywna i otwieram się na przełamywanie barier związanych z wyszukaniem ofert.”
Krzysztof: „W ramach programu spotkałem się z pracodawcą i wiem, jak powinna wyglądać rozmowa kwalifikacyjna. Moja zakończyła się sukcesem. Moje miejsce pracy buduje się, a ja patrzę na pracę budowlańców i bardzo się cieszę, że po wielu latach przerwy znów będę pracował. Będę między ludźmi, może będę miał nowych przyjaciół, zrealizuję swoje marzenie.”
Paweł: „Jestem bardzo zadowolony, że mogę brać udział w projekcie. Odkąd biorę w nim udział zmieniłem się na lepsze – już się nie spóźniam i pracuję nad systematycznością. Jestem też bardziej pewny siebie.”
Jola: „Cieszę się, że biorę udział w projekcie, ponieważ mogę pracować w hotelu. Podoba mi się ta praca i to, że mogę się tam spotkać z moimi kolegami. Nauczyłam się sprzątać, wieszać firanki, myć okna i maglować. Wolę pracować, niż siedzieć w domu i nic nie robić. Nie podoba mi się tylko to, że muszę chodzić do urzędów i stać w kolejkach – nudzi mnie to.”
Wiola: „Staram się być lepsza – chcę być bardziej cierpliwa i nie wpadać w złość.”
Bogdan: „Przed amputacją prowadziłem bardzo intensywne życie zawodowe, tzn. prowadziłem samodzielną działalność gospodarczą. Do programu przystąpiłem z nadzieją, iż dzięki niemu poznam mechanizm funkcjonowania otwartego rynku pracy i funkcjonowania na nim osoby niepełnosprawnej. W ramach programu brałem udział w targach pracy i przekonałem się, że niepełnosprawność ruchowa w stopniu znacznym (05-R) nie jest przeszkodą w otrzymaniu zatrudnienia, że mogę zmienić zawód (na przystosowany do potrzeb rynku pracy), w związku z tym mogę przejść szkolenie organizowane i finansowane przez PUP. Dzięki programowi potrafię napisać swoje CV i list motywacyjny. Udział w programie uświadomił mi, że muszę swoje kwalifikacje zawodowe dostosować do potrzeb rynku pracy […], dostrzec dwa różne tymczasowe rozwiązania dostępne dla mnie (jeżeli chodzi o pracę) – realną szansę pracy na kasie fiskalnej, oraz przy monitoringu wizyjnym miasta. Dzięki programowi wiem też, że mógłbym wrócić do prowadzenia własnej działalności gospodarczej i otrzymać wsparcie w postaci kredytu na preferencyjnych warunkach.”
Wszystkie cytowane wypowiedzi są wycinkiem rozmów trenerów-asystentów pracujących w projektach aktywizujących społecznie i zawodowo osoby niepełnosprawne, a beneficjenci wyrazili zgodę na ich upublicznianie.
Autor: Magdalena Szul-Fryda
Trener pracy osób z niepełnosprawnością w Opolskim Centrum Wspierania Inicjatyw Pozarządowych