Epilepsja – podstawowe informacje i wskazówki.

Epilepsja (padaczka) to jedna z najczęściej występujących chorób neurologicznych (ale nie choroba psychiczna!). W Polsce liczbę chorych na padaczkę szacuje się na 400 tys., na świecie na ok. 50 mln.
Należy ona do najbardziej heterogennych chorób, na którą może zapaść każdy, niezależnie od wieku.  Przyczyny padaczki nie są do końca poznane.

Padaczka może mieć różne objawy. Niewiele osób zdaje sobie jednak z tego sprawę. Padaczkę kojarzy się zazwyczaj z napadami padaczkowymi czyli z nagłą z utratą przytomności i drgawkami całego ciała. Tymczasem wiele napadów epilepsji przebiega dyskretnie, np. zaburzenia świadomości połączone z objawem ruchowym w postaci mrugania powiek. Żadnego nie powinno się lekceważyć, bowiem padaczka nieleczona postępuje, napady mogą stać się coraz częstsze i cięższe.
Należy pamiętać, że atak padaczki może przebiegać w bardzo zróżnicowany sposób.
Objawy mogą być różne – od klasycznych, „filmowych” drgawek, poprzez skurcze pojedynczych grup mięśniowych, nieprawidłowe wrażenia czuciowe, aż do zaburzeń świadomości.

Biorąc pod uwagę, że u 1% społeczeństwa występuje epilepsja, wysokie jest prawdopodobieństwo, że każdy z nas może być świadkiem ataku padaczkowego.
Jak należy się wówczas zachować? Oto kilka podstawowych wskazówek, jakich należy przestrzegać:
1. Podtrzymać upadającego,  postarać się maksymalnie złagodzić jego upadek,
2. Ułożyć chorego na plecach
3. Jeżeli osoba doświadczająca ataku znajduje się w bezpiecznym miejscu nie należy jej nigdzie przenosić
4. Rozluźnić ubranie wokół szyi i pasa, aby ułatwić oddychanie
5. Odsunąć mogących pojawić się „gapiów”
6. Odsunąć wszelkie przedmiotu w zasięgu chorego, które w czasie drgawek mogłyby spowodować urazy (kamienie, szkło itp. )
7. Zabezpieczyć głowę chorego przez uszkodzeniami, najlepiej podłożyć pod głowę coś miękkiego (koc, zwinięty sweter itp.)
8. Zachować spokój, atak trwa przeważnie ok. 2-3 minut
9. Po ustąpieniu drgawek udrożnić drogi oddechowe, usunąć ślinę lub wymiociny z jamy ustnej, ułożyć w pozycji bezpiecznej na boku
10. Zabezpieczyć przed wspływem warunków atmosferycznych, w razie potrzeby okryć, zapewnić spokój
11. Pozostać z chorym do czasu odzyskania pełnej świadomości
12. Wezwać pomoc specjalistyczną jeżeli:
a) napad drgawkowy trwa dłużej niż 5 minut
b) chory ma trudności z oddychaniem
c) chory doznał obrażeń
d) zaburzenia świadomości trwają dłużej niż 5 minut po ustąpieniu drgawek.

Czego absolutnie nie należy robić!:
1.  Nie krępować chorego, nie powstrzymywać na siłę drgawek
2. Nie wkładać do ust chorego żadnych przedmiotów
3. Nie rozwierać choremu ust na siłę
4. Nie podawać nieprzytomnemu nic do picia
5. Nie robić sztucznego oddychania, bezdech w czasie napadu to jeden z objawów
6. Nie cucić polewając wodą czy uderzając w twarz. 

Nie należy obawiać się przebywania z osobami chorymi na epilepsję, należy jednak mieć świadomość w jaki sposób można osobę wspomóc w przypadku wystąpienia ataku.
Bardzo wiele osób chorych na epilepsję funkcjonuje w życiu codziennym zupełnie normalnie, mogą pracować na większości stanowisk i osiągać sukcesy zawodowe, wystarczy podać takie przykłady osób chorych na epilepsję jak: Dostojewski, Beethoven, Byron.